Κυριακάτικο πρωινό στην κουζίνα και η σύζυγος τηγανίζει αυγά. Ο σύζυγος, αγουροξυπνημένος, ετοιμάζει τον καφέ, πίνει μια γουλιά και μετά πάει και στέκεται ακριβώς δίπλα από την σύζυγο, παρατηρώντας προσεκτικά τα αυγά. Πίνει άλλη μια γουλιά καφέ.... και αρχίζει να φωνάζει πανικόβλητος:
-Πρόσεχε...ΠΡΟΣΕΧΕ! Βάλε κι άλλο βούτυρο! Θεούλη μου!
Έχεις βάλει πολλά μαζί στο τηγάνι! ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ!
Γύρνα τα. Γύρνα τα ΤΩΡΑ! Χρειάζονται κι άλλο βούτυρο.
Μα πού θα βρούμε κι άλλο ΒΟΥΤΥΡΟ; Ωραία...
Μη, ΠΡΟΣΕΧΕ, θα σου ΚΟΛΛΗΣΟΥΝ!
Προσεχτικά... ΠΡΟΣΕΧΤΙΚΑ! Σου είπα ΠΡΟΣΕΧΕ!
Ποτέ δεν μ'ακούς εμένα... ΠΟΤΕ! Γρήγορα! Γύρνα τα ΓΡΗΓΟΡΑ! Είσαι τρελή; Τα έχεις παίξει; Μην ξεχάσεις να τα αλατίσεις, όλο το ξεχνάς το αλάτι. Βάλε αλάτι. ΑΛΑΤΙ! ΒΑΛΕ ΑΛΑΤΙ ΣΟΥ ΕΙΠΑ!
Η γυναίκα έχει μείνει αποσβολωμένη.
-Τι έπαθες άνθρωπε μου; Τι φωνάζεις μέσα στο αυτί μου;
Ο σύζυγος ξαφνικά ηρεμεί τελείως και απαντάει...
-Ήθελα να σου δείξω πώς είναι να σε έχω συνοδηγό όταν οδηγάω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου