18 Μαρ 2011

Ο μεγάλος συλλέκτης

Προ καιρού, έγινε μια μεγάλη δημοπρασία έργων τέχνης όπου είχαν μαζευτεί οι μεγαλύτεροι συλλέκτες του κόσμου. Φυσικά, δεν μπορούσε να λείπει και αυτός που είχε συγκεντρώσει την μεγαλύτερη συλλογή έργων τέχνης παγκοσμίως.
Η δημοπρασία άρχισε, και το πρώτο έργο ήταν ένας πίνακας του Ρέμπραντ τον οποίον ο μεγάλος ζωγράφος είχε φιλοτεχνήσει όταν είχε ιλαρά. Σηκώνεται τότε πάνω ο μεγάλος συλλέκτης και με ύφος περιφρονητικό λέει:
-Σιγά το έργο, εγώ έχω τον πίνακα του Ρέμπραντ τον οποίον είχε ζωγραφίσει όταν είχε αφθώδη πυρετό! Αυτό εδώ δεν αξίζει τίποτα!
Το επόμενο έργο ήταν ένας πίνακας του Πικάσσο που τον είχε ζωγραφίσει σε ηλικία 10 ετών. Πετάγεται πάλι πάνω ο μεγάλος συλλέκτης και με το ίδιο ύφος λέει:
-Σιγά τον πίνακα. Έχω όλα τα έργα του Πικάσσο τα οποία είχε ζωγραφίσει από ηλικίας πέντε μέχρι εννέα ετών!
Νευριασμένος τότε ένας άλλος συλλέκτης σηκώνεται πάνω και του λέει:
-Καλά, εσύ που έχεις όλους τους πίνακες, τον "Λένιν στη Γενεύη" τον έχεις;
-Τι είναι αυτό; Πού βρίσκεται; αναφωνεί έκπληκτος ο μεγάλος συλλέκτης.
-Στο μουσείο της Καζαμπλάνκα, ήταν η απάντηση.
Αμέσως, ο μεγάλος συλλέκτης βάζει τους υπαλλήλους του να βρουν το τηλέφωνο του μουσείου τής Καζαμπλάνκα. Τελικά το βρίσκει και παίρνει τηλέφωνο:
-Χαίρεται, ενδιαφέρομαι για έναν πίνακά σας, τον "Λένιν στη Γενεύη". Επιθυμώ να τον αγοράσω.
-Μα δε γίνεται να σας τον δώσουμε, κύριε, είναι μουσειακό κομμάτι, του απαντά ο διευθυντής του μουσείου.
-Σας πληρώνω όσο-όσο, λέει ο συλλέκτης.
Τελικά, καταφέρνει και ρίχνει τον διευθυντή.
Μετά από λίγες μέρες φτάνει ο πίνακας στο σπίτι του συλλέκτη. Γρήγορα-γρήγορα τον ανοίγει και τι βλέπει σοκαρισμένος; Βλέπει μια γυναίκα στα τέσσερα, πάνω σε ένα καναπέ, να την πηδάει ένας με μεγάλο μουστάκι. Παίρνει αμέσως τηλέφωνο αυτόν που του είχε μιλήσει από το μουσείο για τον πίνακα:
-Καλά, με κορόιδεψες;
-Για ποιο πράγμα μου μιλάς;
-Για το Λένιν στη Γενεύη, τον πήρα και μου στείλατε έναν πίνακα με μια γυναίκα στα τέσσερα να την πηδάει ένας μουστακαλής!
-Ε, αυτός είναι ο πίνακας...
-Μα καλά, η γυναίκα ποιά είναι;
-Η γυναίκα του Λένιν.
-Ο μουστακαλής;
-Ο... γραμματέας του Λένιν...
-Καλά, και ο Λένιν;
-Ο Λένιν είναι στη Γενεύη!
.

Υποψίες

Ο νεαρός Παύλος κάλεσε τη μητέρα του για φαγητό. Η μητέρα, παρατήρησε ότι ο Μάκης, ο συγκάτοικος του γιόκα της, ήταν ένα πολύ όμορφο αγόρι. Από καιρό υποψιαζόταν ότι κάτι μπορεί να «παιζόταν» ανάμεσά τους και η ομορφιά του Μάκη ενίσχυσε αυτές τις υποψίες.
Όσο πέρναγε η ώρα και παρατηρούσε τον τρόπο που τα δυο παλικάρια συμπεριφέρονταν μεταξύ τους, όλο και περισσότερο αναρωτιόταν μήπως η σχέση τους έκρυβε κάτι παραπάνω από αυτή δύο τυπικών αρσενικών συγκατοίκων. Διαβάζοντας τη σκέψη της ο Παυλάρας, της ξεκαθαρίζει αντρίκια:
- Ξέρω τι σκέφτεσαι, αλλά σε διαβεβαιώ ότι ο Μάκης κι εγώ είμαστε απλά συγκάτοικοι.
Καμιά βδομάδα μετά λέει ο Μάκης στον Παύλο :
- Από τότε που ήρθε η μάνα σου για φαγητό, δεν μπορώ να βρω το τηγάνι. Δεν πιστεύω να το πήρε μαζί της;
- Το αποκλείω, αλλά για καλό και για κακό θα της στείλω ένα mail...
Το mail:
"...Αγαπητή μητέρα, δεν ισχυρίζομαι ότι "πήρες" το τηγάνι από το σπίτι μου. Επίσης δεν ισχυρίζομαι ότι "δεν πήρες" το τηγάνι από το σπίτι μου. Το γεγονός όμως είναι ότι το έχουμε χάσει από την ημέρα που ήρθες για φαγητό...
Με αγάπη
ΠΑΥΛΟΣ..."
Μερικές μέρες μετά, ο Παύλος έλαβε ένα mail από τη μαμά του που έγραφε:
"...Αγαπητέ μου γιέ, δεν ισχυρίζομαι ότι "κοιμάσαι" με τον Μάκη. Επίσης, δεν ισχυρίζομαι ότι "δεν κοιμάσαι" με τον Μάκη. Το γεγονός όμως είναι ότι αν ο Μάκης κοιμόταν στο κρεββάτι του, θα το είχατε βρει μια βδομάδα τώρα...
Με αγάπη
Μαμά..."
.


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...