10 Σεπ 2010

Βλάχοι και ξένες γλώσσες

Σε μιά ραχούλα καθόνταν ο Σήφης και ο Μανούσος και αγνάντευαν την δύση του ήλιου στον Ψηλορείτη. Κάποια στιγμή πλησιάζει ένας τουρίστας καί τους λέει:
- Ντου γιου σπικ ιγκλις;
Κοιτιώνται οι δυό τους και απαντάει ο Μανούσος:
- Τς.
- Σπρέχεν ζι ντόιτς;
- Τς.
- Παρλάρε ιταλιάνο;
- Τς.
- Παρλέ βου φρανσέ;
- Τς.
- Πάρλα εσπανιόλ;
- Τς.
Απογοητευμένος ο τουρίστας απομακρύνεται. Λέει ο Σήφης του Μανούσου:
- Μωρέ Μανούσο...
- Μμμμ;
- Μωρέ Μανούσο εν κατέομε καμμιά ξένη γλώσσα. Πρέπει να πάμε να μάθουμε καμμία...
- Γιάντα μωρέ Σήφη; Ήντα να τηνε κάμομε;
- Ε, τί... Για να μπορούμε να συνεννοηθούμε.
- Και τούτος που ήξευρε πέντε μωρέ, συνεννοήθηκε;

 



Σημείωμα

Κάποιος προσπαθώντας να ξεπαρκάρει δίνει μια γερή κοπανισιά στον μπροστινό του. Επειδή όμως στο απέναντι πεζοδρόμιο περίμεναν κάποιοι το λεωφορείο και τον είχαν δει, κατεβαίνει και αρχίζει να γράφει σημείωμα στο αυτοκίνητο που χτύπησε:
'Φίλε, κατά λάθος σου χτύπησα το αυτοκίνητο και απέναντι είναι κάποιοι "βλακες" που νομίζουν ότι τώρα σου γράφω την ασφάλειά μου και το τηλέφωνό μου... Καλά ξεμπερδέματα...'

 
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...