Ο Μυστικός Δείπνος

Ήταν ένας παπάς σε μία εκκλησία και ήθελε κάποιον να ζωγραφίσει τον Μυστικό Δείπνο στον τρούλο.
Έψαχνε λοιπόν για αγιογράφο, αλλά ο μόνος που βρήκε να είναι σχετικά φτηνός ήταν και μπεκρής.
Παρόλα αυτά, επειδή τα λεφτά ήταν λίγα, αποφασίζει να τον φωνάξει.
Αρχίζει να ζωγραφίζει ο μάστορας, αρχίζει και να πίνει, γίνεται ντίρλα, και κάνει τον Ιησού να ρίχνει ζεμπεκιές, τον Ιούδα να χτυπάει παλαμάκια, τον Ματθαίο να σπάει πιάτα, και τέτοια...
Πηγαίνει την άλλη μέρα ο παπάς, τα βλέπει και αρχίζει να φωνάζει:
- Ρε αθεόφοβε, τι είναι αυτά που έκανες εκεί;;; Δεν ντρέπεσαι αλήτη!!!
Και ο μάστορης:
- Τι να σου πω, πάτερ... Εγώ όταν τους άφησα, τρώγανε ακόμα...

Η εκδίκηση του κινέζου

Καυγαδίσανε σε ένα μπαρ ο μαύρος και ο Κινέζος και αρχίσαν να δέρνονται.
Φυσικά ο μαύρος σαν δυνατότερος έδειρε άσχημα τον Κινέζο, και νίκησε.
- Θα σε εκδικηθώ, φώναξε φεύγοντας ο Κινέζος.
Τα χαράματα ο μαύρος ξυπνάει και νιώθει ένα βάρος στο στήθος του.
Ανοίγει τα μάτια και βλέπει ότι πάνω στο στήθος του ήταν ένας βράχος, και στον βράχο κολλημένο ένα σημείωμα:
"Εκδίκηση Κινέζου Μέρος Πρώτον: Έχεις έναν βράχο πάνω στο στήθος σου, και δεν μπορείς να αναπνεύσεις."
Πετάει ο μαύρος τον βράχο από το μπαλκόνι, και πέφτει πάνω του ένα άλλο χαρτάκι που λέει:
"Εκδίκηση Κινέζου Μέρος Δεύτερον: Το αριστερό σου @ρχίδι είναι δεμένο στον βράχο."
Πηδάει ο μαύρος από το μπαλκόνι για να πιάσει τον βράχο, και τότε πέφτει στα χέρια του ένα ακόμα χαρτάκι:
"Εκδίκηση Κινέζου Μέρος Τρίτον: Το δεξί σου @ρχίδι είναι δεμένο στο ταβάνι!"

Διαφορά ιδιοσυγκρασίας

Ερώτηση: Γιατί οι πουτάνες είναι στα μπουρδέλα, ενώ τα τραβεστί στον δρόμο;
Απάντηση: Γιατί θέλει αρχ--α για ν' αντέξεις το κρύο...

Φοβερές δυνατότητες

Ο Μήτσος καθόταν στο τραίνο και απέναντι καθόταν μια ξανθιά κούκλα, που φορούσε ένα μίνι. Όσο κι αν προσπαθούσε δεν μπορούσε να μην κοιτάει.
Με πολύ χαρά ανακάλυψε ότι δεν φορούσε εσώρουχο. Όταν τον κατάλαβε η ξανθιά του λέει :
- Κοιτάς το μ---- μου;
- Ναι, με συγχωρείς, αλλά...
- Καλά, κοίτα, έχει πολλά ταλέντα, θα σου στείλει ένα φιλάκι.
Πράγματι το μ----, του στέλνει ένα φιλάκι.
Ο Μήτσος έκπληκτος θέλει να μάθει τι άλλο μπορεί να κάνει.
- Μπορεί ακόμα να ανοιγοκλείνει σαν μάτι, του λέει η ξανθιά.
Ο τύπος παρακολουθεί έκθαμβος να το κάνει.
- Έλα κάτσε δίπλα μου, του λέει.
Φυσικά ο Μήτσος δέχεται. Τότε του λέει η ξανθιά :
- Μπορείς να βάλεις δύο δάκτυλα μέσα;
Και απαντά τρελαμένος :
- Μα τι λες τώρα; Μπορεί και να σφυρίξει;

Τα αυγά

Μία μέρα καθώς η Μαρία καθάριζε κάτω από το κρεβάτι βρήκε ένα μικρό κουτί. Περίεργη το άνοιξε και βρήκε 3 αυγά και 10.000 ευρώ. Λίγο καχύποπτη ρωτάει τον άνδρα της, με τον οποίο ήτανε 25 χρόνια παντρεμένοι, για το κουτί.
-Α, αυτό, λέει ο άνδρας της. Κάθε φορά που σε κεράτωνα έβαζα ένα αυγό στο κουτί. Η Μαρία στεναχωρήθηκε, αλλά σκέφτηκε ότι 3 απιστίες σε 25 χρόνια γάμου δεν ήταν και τόσες πολλές.
-Και τι είναι τα 10.000 ευρώ;, ρωτάει ξανά.
-Α, κάθε φορά που μάζευα 12 αυγά, τα πούλαγα!

Η ράτσα

Ήταν ένα λυκόσκυλο και καθόταν ανέμελο. Ξαφνικά πάει μία μύγα και κάθεται στο αυτί του.
-Τι είσαι εσύ, ρωτάει η μύγα.
-Λυκόσκυλο.
-Λυκόσκυλο; Τι είναι αυτό;
-Να, είναι απλό: Η μητέρα μου ήταν σκύλα και ο πατέρας μου λύκος. Ετσι, βγήκα εγώ λυκόσκυλο. Εσύ τι είσαι;
-Αλογόμυγα!
-Ρε, ας τις αηδίες!

Δικαστήριο

Ήταν ένα ανδρόγυνο που ήθελε να χωρίσει. Πήγε λοιπόν στα δικαστήρια. Και οι δυο όμως ήθελαν την κηδεμονία του μονάκριβου και λατρεμένου παιδιού τους.
Πρώτη η γυναίκα έπεσε κλαίγοντας στα πόδια της δικαστίνας και την ικέτεψε να δώσει το παιδί σ' αυτήν, αφού εκείνη ήταν που το έφερε στο κόσμο. Αυτό φάνηκε λογικό στη δικαστίνα, που ως γυναίκα την καταλάβαινε, αλλά ήθελε να ακούσει και το επιχείρημα του άντρα.
Σηκώνεται λοιπόν ο άντρας και μετά από λίγη σκέψη λέει:
-Κυρία δικαστίνα , πείτε μου σας παρακαλώ, όταν ρίχνετε ένα νόμισμα στο μηχάνημα για να πάρετε μια pepsi, μόλις βγει η pepsi, ανήκει σ' εσάς ή στο μηχάνημα?

Η νταλίκα

Δύο φίλοι δουλεύουν για πολλά χρόνια στο ίδιο γραφείο. Ξαφνικά ο ένας άρχισε να παρουσιάζει συμπτώματα κόπωσης. Το παρατηρεί ο άλλος ύστερα από μέρες και τον ρωτάει τι έχει.
- Aσε, του λέει, θα σου πω και δεν θα με πιστεύεις. Φεύγω από εδώ στις 4 και πάω σπίτι, τρώω, κοιμάμαι και πάω καμία βόλτα. Ύστερα γυρίζω σπίτι,βλέπω λίγο τηλεόραση και πέφτω για ύπνο. Εκεί που κοιμάμαι ξαφνικά βλέπω το ίδιο όνειρο. Είμαι, λέει, μέσα σε μια νταλίκα και την οδηγώ όλο το βράδυ από Αθήνα μέχρι Αλεξανδρούπολη και είναι τόσο αληθινό το όνειρο που γίνομαι πτώμα στην κούραση.
- Τι λες, ρε φίλε, του λέει ο άλλος, και γιατί δες πας σε κανένα γιατρό μήπως και σε βοηθήσει.
Ψάχνουν μαζί και βρίσκουν γιατρό ειδικό για τα όνειρα και πάει.
Ύστερα από μερικές ημέρες ο φίλος ήταν μια χαρά.
- Τι έγινε, του λέει ο άλλος, σε βλέπω καλά.
- Είμαι πολύ καλά, χάρη στο γιατρό, γιατί φεύγω από εδώ και αφού πάω σπίτι και κάνω τα συνηθισμένα πέφτω για ύπνο και βλέπω το ίδιο όνειρο με την νταλίκα και εκεί που αρχίζω να κουράζομαι, κάπου κοντά στα Καμένα Βούρλα παρουσιάζεται ο γιατρός μέσα στο δρόμο και μου λέει: 'Κατέβα κάτω και ξεκουράσου, θα συνεχίσω εγώ από εδώ και πάνω' και έτσι παίρνει την νταλίκα αυτός και εγώ κοιμάμαι.

Περνούσαν οι μέρες και ξαφνικά άρχισε να παρουσιάζει συμπτώματα κόπωσης ο άλλος φίλος. Τον βλέπει ο πρώτος χάλια και τον ρωτάει τι έχει.
- Aσε, του λέει, έχω κάτι παρόμοιο με το δικό σου. Πάω σπίτι και κάνω ότι και εσύ και μετά πέφτω για ύπνο και εκεί που κοιμάμαι βλέπω το ίδιο όνειρο κάθε βράδυ. Μου έρχονται κάτι θεογκόμενες και μέχρι το πρωί τις γαμάω συνέχεια και είναι τόσο αληθινό που κοντεύω να τα παίξω.
- Να πας στο γιατρό, του λέει ο άλλος..
Περνούν οι μέρες αλλά ο άλλος καμία βελτίωση. Τον ρωτάει λοιπόν ο φίλος του αν πήγε στον γιατρό.
- Πήγα, του απαντά .
- Και τι έγινε; τον ρωτάει.
- Να, του λέει, φεύγω από την δουλειά, πάω σπίτι, κάνω τα συνηθισμένα και πέφτω για ύπνο. Εκεί που κοιμάμαι, έρχονται οι θεογκόμενες και αρχίζω να γαμάω μια, δυο, τρεις και πάνω που ξεκινάω για την τέταρτη ξαφνικά παρουσιάζετε ο γιατρός και μου λέει: 'Σταμάτα εσύ, θα συνεχίσω εγώ από δω και πέρα.'
- Μπράβο, του λέει ο άλλος, αλλά γιατί είσαι τόσο χάλια;
- Γιατί μου δίνει την γαμημένη την νταλίκα σου και την οδηγώ από Καμένα Βούρλα μέχρι
Αλεξανδρούπολη.

Η δουλειά του μπαμπά

[ Προσοχή για όσους έχουν παιδιά πρώτων τάξεων του Δημοτικού... ]
 Μία δασκάλα της πρώτης δημοτικού ρώταγε κάποτε τα παιδιά με τι ασχολούνται οι γονείς τους.
 - Εσένα Γιωργάκη η μαμά σου τι κάνει όλη μέρα;
 Ο Γιωργάκης σηκώθηκε όρθιος και είπε με πολλή περηφάνια:
 - Είναι οδοντογιατρός κυρία!
 - Πολύ ωραία! Εσένα Μαρία οι δικοί σου γονείς με τι ασχολούνται, ρώτησε στη συνέχεια ένα κοριτσάκι που φαινόταν κάπως φοβισμένο. Αυτό σηκώθηκε και διστακτικά ψιθύρισε:
 - Είναι ταχυδρόμος ο μπαμπάς μου κυρία και η μαμά μου δεν δουλεύει.
 - Πρέπει να είμαστε υπερήφανοι για τη δουλειά που κάνουν οι γονείς μας, είπε η δασκάλα θέλοντας να την εμψυχώσει.
 - Εσένα Νίκο τι δουλειά κάνει ο μπαμπάς σου, συνέχισε ρωτώντας ένα πιτσιρικά που φαινόταν διαβολάκι.
 Ο μικρός πετάχτηκε επάνω και με ζωηρό και περήφανο ύφος έριξε τη βόμβα:
 - Εμένα κυρία ο μπαμπάς μου δουλεύει πιανίστας σε μπουρδέλο!
Κάγκελο η δασκάλα! Δεν πίστευε στ' αυτιά της.
Το ίδιο απόγευμα μια και δυο πάει στο σπίτι του μπόμπιρα και χτυπάει αποφασιστικά το κουδούνι. Η πόρτα άνοιξε και στο κατώφλι φάνηκε ο περιβόητος μπαμπάς.
 - Συγνώμη που σας ανησυχώ, αλλά έχω σοβαρό πρόβλημα με τον μικρό. Ισχυρίζεται ότι δουλεύετε πιανίστας σε ...«οίκο ανοχής» και μάλιστα περηφανεύεται γι' αυτό! Τι έχετε να πείτε;
 - Κοιτάτε να δείτε, άρχισε να λέει χαμογελώντας ο ...αγοραίος μουσικός, στην πραγματικότητα είμαι επιθεωρητής πληροφοριακών συστημάτων, εξειδικευμένος σε θέματα επικοινωνίας πρωτοκόλλου TCP/IP σε περιβάλλον UNIX, και σε ανάπτυξη εφαρμογών με χρήση νέων τεχνολογιών κατανεμημένων συστημάτων αρχιτεκτονικής COBRA, σε περιβάλλοντα αντικειμενοστραφών σχεσιακών βάσεων δεδομένων RDBMS και σε χρήση εργαλείων Business Objects, σε μια εταιρεία επιεικώς απαράδεκτη.
 - Ε! πώς να το πω αυτό σε ένα 7χρονο παιδάκι ;;

IQ

Έρχεται ο Αϊνστάιν στην Ελλάδα και τον καλούν σε μια δεξίωση.Καθώς πίνει το απεριτίφ του τον πλησιάζει ένας και του λέει:
-Kαλησπέρα σας κύριε Αϊνστάιν, τιμή μας να σας έχουμε απόψε μαζί μας.
-Τιμή δική μου, απαντάει ο μεγάλος επιστήμων, εαν επιτρέπετε τι IQ έχετε;
-250, απαντάει αυτός.
Τότε ο Αϊνστάιν του πιάνει συζήτηση για τη θεωρία της σχετικότητας, τις μαύρες τρύπες και δε συμμαζεύεται. Λίγο αργότερα κι ενώ έτρωγαν το ορεκτικό τους ένας κύριος που καθόταν αριστερά του τού λέει:
-Mεγάλη τιμή μας κάνετε κύριε Αϊνστάιν να βρίσκεστε εδώ μαζί μας.
-Δική μου η τιμή ευγενικέ κύριε, απαντά ο Αϊνστάιν. Τι IQ έχετε ευγενικέ κύριε;
-150.
Του πιάνει λοιπόν κουβέντα ο Αϊνστάιν για το διεθνές δίκαιο, για τα προβλήματα που ανακύπτουν από τα πειράματα γενετικής κ ά. Λίγο αργότερα κι ενώ έτρωγε το κυρίως πιάτο του, αυτός που καθόταν δεξιά του, του λέει:
-Eίναι μεγάλη μου τιμή να τρώω δίπλα σ' έναν τόσο μεγάλο επιστήμονα.
-Δική μου η τιμή απάντησε ο Αϊνστάιν, τι IQ έχετε;
-100.
Του πιάνει λοιπόν κουβέντα για την κυβέρνηση, για τα επιτόκια, το χρηματιστήριο, την τιμή της βενζίνης κά. Λίγο αργότερα κι ενώ έτρωγαν επιδόρπιο ο κύριος που καθόταν απέναντι του τού λέει:
-Eίναι πάρα πολύ μεγάλη μου τιμή να σας έχω απέναντι μου κύριε Αϊνστάιν.
-Δική μου η τιμή κύριε, τι IQ έχετε;
-50.
Του πιάνει λοιπόν κουβέντα ο Αϊνστάιν για τον big brother, τη φάρμα, τον πιο αδύναμο κρίκο, τον Τριανταφυλλόπουλο, τον Ευαγγελάτο και δε συμμαζεύεται. Καθώς έπιναν καφέ, τον πλησιάζει ένας κύριος και του λέει με τη σειρά του:
-Πολύ μεγάλη μας τιμή κύριε Αϊνστάιν να βρίσκεστε σήμερα μαζί μας.
-Δική μου η τιμή. Ποιο το IQ σας;
-10.
Κι ο Αϊνστάιν απαντάει
-Πώς πάει o Ολυμπιακός;

Το διαμέρισμα

Ένας παντρεμένος επιχειρηματίας συναντά ένα όμορφο κορίτσι και συμφωνεί να περάσει τη νύχτα μαζί της για 200 euro. Περνά τη νύχτα μ' αυτήν αλλά προτού να φύγει, της λέει ότι δεν έχει μετρητά μαζί του, αλλά θα βάλει το γραμματέα του να γράψει μια επιταγή και να της την ταχυδρομήσει, με την ονομασία "ΜΙΣΘΩΜΑ ΓΙΑ TO ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ".
Κατά τη διαδρομή στο γραφείο μετανιώνει για ότι τι έχει κάνει, συνειδητοποιώντας ότι ολόκληρο το γεγονός δεν άξιζε τιμή. Έτσι βάζει το γραμματέα του να στείλει μια επιταγή για 100 euro και εσώκλεισε την ακόλουθη δακτυλογραφημένη σημείωση:

Αξιότιμη Κυρία,
Συνημμένη θα βρείτε μια επιταγή στο ποσό 100 euro για το μίσθωμα του διαμερίσματός σας. Δεν στέλνω το ποσό που συμφωνήθηκε σχετικά με αυτό, επειδή όταν νοίκιασα το διαμέρισμα, ήμουν κάτω από την εντύπωση πως:
1) δεν είχε ξανανοικιαστεί
2) ότι θα έχει αρκετή θέρμανση
3) ότι ήταν αρκετά μικρό για να με κάνει να νιώσω άνετα, ζεστά και βολικά.
Εντούτοις, ανακάλυψα ότι είχε νοικιαστεί προηγουμένως, ότι δεν είχε αρκετή θερμότητα, και ότι ήταν πάρα πολύ μεγάλο.

Παραλαμβάνοντας την επιταγή με τη σημείωση, το κορίτσι τα επέστρεψε αμέσως με την ακόλουθη σημείωση:

Αξιότιμε Κύριε,
Καταρχήν, δεν μπορώ να καταλάβω πώς αναμένετε ένα όμορφο διαμέρισμα να παραμείνει μη κατειλημμένο.
Όσον αφορά στη θερμότητα, υπάρχει άφθονη αρκεί να ξέρετε πώς να την θέσετε σε λειτουργία.
Όσον αφορά το μέγεθος, το διαμέρισμα είναι πράγματι κανονικού μεγέθους, αλλά εάν δεν έχετε αρκετά έπιπλα για να το γεμίσετε, παρακαλώ μην κατηγορείτε την ιδιοκτήτρια.
Στείλετε το μίσθωμα πλήρως ή θα αναγκαστούμε να έρθουμε σε επαφή με την τωρινή σπιτονοικοκυρά σας...