Καμάρι

Πετυχαίνει που λέτε ο γάιδαρος τον παλιόφιλο το άλογο στο δρόμο.
-Που 'σαι ρε αρχηγέ; Πόσα χρόνια έχω να σε δω; Χαθήκαμε...
-Άστα να πάνε φίλε! Χρόνια και ζαμάνια... Δεν έρχεσαι μια το βραδάκι απ' το σπίτι μου να πιούμε κανά τσιπουράκι να τα πούμε;
Πάει λοιπόν ο γάιδαρος στο σπίτι του αλόγου, πίνουν εκεί τα τσίπουρά τους και θυμούνται τα παλιά. Σε κάποια φάση του λέει το άλογο:
- Έλα να σου δείξω και το σπίτι, και αρχίζει την ξενάγηση. Από 'δώ το σαλόνι, εδώ η κουζίνα, εδώ το μπάνιο και μέσα η κρεβατοκάμαρα. Διασχίζοντας το χωλ βλέπει ο γάιδαρος ένα δωμάτιο γεμάτο με τρόπαια και κύπελα.
- Τι είναι όλα αυτά; ρωτάει ο γάιδαρος.
- Α, λέει το άλογο. Αυτά είναι από τότε που ήμουν νέος και έτρεχα στον ιππόδρομο. Έβγαινα συνέχεια πρώτος.
Τελειώνει λοιπόν η επίσκεψη και προτείνει ο γάιδαρος να ανταποδώσει τη φιλοξενία.
Στο δρόμο για το σπίτι του σκεπτικός και λυπημένος μονολογουσε:
- Κοίτα πόσα πράγματα έκανε στη ζωή του το άλογο, ενώ εγώ τίποτα, δε θα έχω τίποτα να του δείξω.
Φτάνει σπίτι, μπαίνει στο ίντερνετ και παραγγέλνει ένα τεράστιο πόστερ με μια ζέβρα. Παραλαμβάνει μετά από λίγες μέρες, το τοποθετεί σε περίοπτη θέση στο σαλόνι και καλεί το άλογο για δείπνο.
Έρχεται το άλογο και ανάμεσα στα άλλα, τον ξεναγεί στο σπίτι. Φτάνοντας στο σαλόνι, ρωταει το αλογο:
- Τι είναι αυτή η φωτογραφία;
- Α, είναι από τότε που ήμουν νέος και έπαιζα στη Γιουβέντους...!!!
.