Η πραγματική αγάπη διαρκεί για πάντα

Είναι ο τελικός του Παγκοσμίου Κυπέλλου και ο Τιμ αποφασίζει να πάει στο γήπεδο.
Κάθεται και παρατηρεί ότι η θέση δίπλα του είναι άδεια. Τότε γυρίζει σε εκείνον που καθόταν παραδίπλα και τον ρωτά εάν η θέση είναι πιασμένη.
- Όχι, του λέει ο άνδρας, η θέση είναι άδεια.
- Αυτό είναι απίστευτο, είπε ο Τιμ. Ποιος θα άφηνε μια τέτοια θέση;.
Και τότε ο άνδρας του απαντά:
- Βασικά η θέση ανήκει σε εμένα. Υποτίθεται πως θα ερχόμουν με την γυναίκα μου, όμως πέθανε. Αυτό είναι το μόνο Παγκόσμιο Κύπελλο που δεν είμαστε μαζί από τότε που παντρευτήκαμε.
- Ω, τα συλλυπητήρια μου. Αυτό είναι απαίσιο... Όμως δεν μπορούσες να βρεις κάποιον άλλο, ένα φίλο, συγγενή ή γείτονα για να έρθει μαζί σου;.
Ο άνδρας κουνά αρνητικά το κεφάλι.
- Όχι», είπε. Είναι όλοι στην κηδεία...
.

Τελευταίες στιγμές

Ένας πολύ ηλικιωμένος και πολύ άρρωστος ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι του σχεδόν έτοιμος να πεθάνει.
Ξαφνικά μύρισε το άρωμα των αγαπημένων του μπισκότων σοκολάτας να έρχεται από την σκάλα και την κουζίνα.
Μάζεψε τις τελευταίες του δυνάμεις και ανασηκώθηκε από το κρεβάτι, Ακουμπώντας στον τοίχο, σιγά-σιγά βγήκε από το δωμάτιο και με μεγάλη προσπάθεια κατέβηκε τις σκάλες πιάνοντας και με τα δύο χέρια τα κάγκελα. Λαχανιασμένος μπήκε στην κουζίνα. Εκεί ήταν απλωμένες εφημερίδες στο τραπέζι και επάνω ήταν ταψιά με εκατοντάδες μπισκότα.
Ήταν στο παράδεισο; Ή ήταν μια τελευταία πράξη της αγάπης της αφοσιωμένης συζύγου του; για να φύγει σαν ευτυχισμένος άνθρωπος; Με μια τελευταία προσπάθεια πήγε στο τραπέζι.
Με το γερασμένο χέρι του έπιασε ένα μπισκότο στην άκρη του τραπεζιού.
Ξαφνικά τον χτύπησε η σύζυγός του με μια σπάτουλα.
- Άστα αυτά, είπε. Είναι για τη κηδεία...

Επικήδειος

Εταιρία ψάχνει να προσλάβει τον πιο αισιόδοξο άνθρωπο... και μετά από πολλά βιογραφικά και συνεντεύξεις καταλήγει σε 3 υποψήφιους στους οποίους κάνει την εξής ερώτηση:
Τι θα θέλατε να πουν για εσάς στην κηδεία σας.
Λέει ο πρώτος :
- Να σηκωθεί κάποιος και να πει: O Παύλος έζησε μια γεμάτη ζωή, είχε μόνο φίλους που όλοι τον αγαπούσαν και θα μας λείψει όσο κανένας άλλος.
Λέει ο δεύτερος:
- Να σηκωθεί κάποιος και να πει: O Νίκος ήταν ένα παράδειγμα πατέρα, συζύγου, αδελφού. Ένας σωστός οικογενειάρχης με αρχές, άριστος στην δουλειά του παράδειγμα προς μίμηση.
Λέει και ο τρίτος:
- Να σηκωθεί κάποιος και να πεί: Ρε σεις ο Χρήστος ΚΟΥΝΙΕΤΑΙ!!!
.

Τα μπισκότα

Ένας πολύ ηλικιωμένος ήταν ξαπλωμένος και αργοπέθαινε στο κρεββάτι. Ξαφνικά μύρισε το άρωμα του αγαπημένου του μπισκότου σοκολάτας να έρχεται από την σκάλα και την κουζίνα. Μάζεψε τις τελευταίες του δυνάμεις και ανασηκώθηκε από το κρεββάτι. Ακουμπόντας στον τοίχο, σιγά-σιγά βγήκε από το δωμάτιο και με μεγάλη προσπάθεια κατέβηκε τις σκάλες πιάνοντας και με τα δύο χέρια τα κάγκελα.
Λαχανιασμένος μπήκε στην κουζίνα. Εκεί ήταν απλωμένες εφημερίδες στο τραπέζι και επάνω ήταν ταψιά με εκατοντάδες μπισκότα.
Ήταν στο παράδεισο; Ή ήταν μια τελευταία πράξη της αγάπης της αφοσιωμένης συζύγου του; Για να φύγει σαν ευτυχισμένος άνθρωπος;
Με μια τελευταία προσπάθεια πήγε στο τραπέζι. Με το γερασμένο χέρι του έπιασε ένα μπισκότο στην άκρη του τραπεζιού. Ξαφνικά τον χτύπησε με μια σπάτουλα η σύζυγός του.
-Άστα αυτά, του λέει, είναι για την κηδεία.
.

Η κηδεία του καρδιολόγου

Ένας διάσημος καρδιολόγος πεθαίνει και του κάνουν περίτεχνη κηδεία. Ως σύμβολο του επαγγέλματός του, μια τεράστια καρδιά καλυμμένη με λουλούδια, βρίσκεται πίσω από το φέρετρο κατά τη διάρκεια της τελετής.
Σε μια προσπάθεια να είναι η κηδεία ξεχωριστή, στο τέλος της τελετής, η καρδιά ανοίγει και το φέρετρο κυλάει προς το μέρος της. Αφού μπει ολόκληρο, η καρδιά κλείνει σφραγίζοντας το γιατρό μέσα της για πάντα.
Τότε ένας από τους παρευρισκόμενους σκάει στα γέλια! Οταν όλα τα μάτια στρέφονται πάνω του, ομολογεί:
-Συγνώμη, απλώς σκεφτόμουν τη δική μου κηδεία... είμαι γυναικολόγος...
.

Στα σίγουρα

Πάει η πεθερά ενός τύπου στα Ιεροσόλυμα. Εκεί, παθαίνει εγκεφαλικό, και σύντομα πεθαίνει. Παίρνουν τηλέφωνο στην Αθήνα, τον γαμπρό της για τα τυπικά της κηδείας:
-Για να γίνει η κηδεία Αθήνα χρειάζονται τουλάχιστον 5000 ευρώ, ενώ εδώ μόνο 1000.
Το σκέφτεται λίγο ο γαμπρός της και απαντά:
-Αθήνα!!
-Α, εσείς νοιάζεστε πολύ. Θα σας κάνουμε καλύτερη τιμή! Αθήνα 5000 ευρώ, εδώ 800.
-Όχι, να την φέρετε εδώ.
-Αθήνα 5000, εδώ 600!!
-Όχι, όχι, εδώ!!!!
-Αθήνα 5000, εδώ 200!!!
-Μα δεν καταλαβαίνετε τι σας λέω;;; Εδώ είπαμε!!
-Συγνώμη ρε φίλε να σου κάνω μια ερώτηση; Τόσο πολύ την αγάπαγες την πεθερά σου;
-Κοίταξε να δεις, πριν πολλά πολλά χρόνια, ένας δικός σας κηδεύτηκε εκεί πέρα, και μετά αναστήθηκε! Δεν το διακινδυνεύω!!!

Η απορία του παπά

Παντρεύτηκε ένας στο χωριό, και μόλις πήγε τη γυναίκα του στο σπίτι, της είπε:
-Γυναίκα, ότι θέλεις κάνε, αλλά μακριά από το στάβλο με το μεγάλο μαύρο άλογο, γιατί είναι άγριο κι επικίνδυνο!
Ζήσανε 1-2 χρόνια καλά, αλλά μια μέρα ξεχάστηκε η φουκαριάρα η γυναίκα, μπήκε στο στάβλο, έφαγε μια κλωτσιά από το άλογο, και έμεινε στον τόπο.
Έγινε η κηδεία, συλλυπητήρια στο σύζυγο, μόνο που ο παπάς του χωριού παρατήρησε ότι, κάθε φορά που τον πλησίαζε γυναίκα να τον συλλυπηθεί, κουνούσε ο σύζυγος το κεφάλι προς τα κάτω, και κάθε φορά που τον πλησίαζε άντρας το κουνούσε προς τα πάνω.
Δεν είπε τίποτα βέβαια, τέτοιες ώρες, αλλά την περιέργεια την είχε.
Πέρασε λίγος καιρός, ξαναπαντρεύτηκε ο άνθρωπος, πάλι τα ίδια και με την καινούργια του γυναίκα:
-Πρόσεχε της είπε, μακριά απ' το στάβλο με το μαύρο άλογο!
Και που το είπε, τί κατάφερε; Ένα χρόνο μετά ξανάγινε το κακό! Μπήκε κι αυτή στο στάβλο, μια δυνατή κλωτσιά και πάλι από το άλογο, πάει στα θυμαράκια κι ετούτη!
Καινούργια κηδεία, ξανά συλλυπητήρια, μα και πάλι ο παπάς πρόσεξε την ίδια περίεργη συμπεριφορά από τον χήρο, να κουνάει καταφατικά το κεφάλι στις γυναίκες που τον συλλυπούνταν και αρνητικά στους άντρες.
Δεν άντεξε και λίγο μετά, τον πήρε παραπέρα και τον ρώτησε.
-Τι να σου πω παπά μου, του απάντησε ο λυπημένος. Με πλησίαζαν οι γυναίκες και μου έλεγαν "ζωή σε λόγου σου" κι εγώ έγνεφα "ευχαριστώ". Οι άντρες με ρώταγαν "το πουλάς το άλογο;" κι εγώ έγνεφα "όχι"!

Το σκυλί

Ένας άνδρας έβγαινε από μια καφετέρια με τον πρωινό καφέ του, όταν παρατήρησε μια εντελώς ασυνήθιστη τελετή κηδείας προς το κοντινό νεκροταφείο. Μια μεγάλη μαύρη πομπή ακολουθείτο από μια δεύτερη μεγάλη μαύρη πομπή  περίπου στα 20 μέτρα πίσω από την πρώτη. Λίγο πιο πίσω από τη δεύτερη πομπή ήταν ένας άνδρας. Περπατούσε μόνος, έχοντας δεμένο ένα σκύλο σε ένα λουρί.Πίσω από τον άνδρα με το σκύλο ακολουθούσαν περίπου 200 άνδρες που περπατούσαν στοιχισμένοι εφ'ενοςζυγού.
Τον πρώτο άνδρα κυρίευσε η περιέργεια οπότε πλησίασε με σεβασμό το άνδρα    με το σκυλί και τον ρώτησε:
-Λυπάμαι για την απώλειά σας. Μάλλον είναι κακή στιγμή να σας ενοχλήσω αλλά είναι η πρώτη φορά που βλέπω μια κηδεία σαν κι αυτήν. Τίνος κηδεία είναι; 
- Της συζύγου μου.
- Τι της συνέβη;
- Το σκυλί μου της επιτέθηκε και την σκότωσε.
- Κι η δεύτερη πομπή, τίνος κηδεία είναι;
- Είναι της πεθεράς μου. Προσπαθούσε να βοηθήσει τη σύζυγό μου όταν την άρπαξε το σκυλί.
Μια οδυνηρή και στοχαστική στιγμή σιωπής πέρασε μεταξύ των δύο ανδρών. 
- Θα μπορούσα να δανειστώ το σκυλί;
- Κάτσε στη σειρά !