Ήθελε κάποιος να ανοίξει οίκο ανοχής. Στον 1ο όροφο έβαλε μοντέλα. Στον 2ο έβαλε νοικοκυρές και στον 3ο καθηγήτριες. Πρώτη εβδομάδα λειτουργίας και τα μοντέλα έβγαλαν 1000 ευρώ, οι νοικοκυρές 1000 ευρώ και οι καθηγήτριες 3000 ευρώ. Την δεύτερη βδομάδα τα μοντέλα έβγαλαν 1200 ευρώ, οι νοικοκυρές 900 ευρώ και οι καθηγήτριες 4000 ευρώ.
Το αφεντικό τρελάθηκε.
Πιάνει και ρωτά έναν πελάτη που ήταν κάθε μέρα εκεί:
-Γιατί προτιμάς τις καθηγήτριες;
-Ε, την πρώτη μέρα πήγα στα μοντέλα. Όλο "Μη το ένα, μη το άλλο, μη θα μου σπάσει κανένα νύχι, μη θα χαλάσει το σώμα μου".
Την άλλη μέρα πήγα στις νοικοκυρές. Αυτές ήταν συνέχεια "Όχι στο κρεβάτι, μόλις το έστρωσα. Όχι στον καναπέ, είναι καινούργιος. Μην πατάς εδώ, μη θα χαλάσεις εκείνο".
Ενώ οι καθηγήτριες μόλις τελειώσεις σε ρωτάνε: " Το καταλάβατε, ή να το ξανακάνουμε για να το εμπεδώσετε;"
.
Το αφεντικό τρελάθηκε.
Πιάνει και ρωτά έναν πελάτη που ήταν κάθε μέρα εκεί:
-Γιατί προτιμάς τις καθηγήτριες;
-Ε, την πρώτη μέρα πήγα στα μοντέλα. Όλο "Μη το ένα, μη το άλλο, μη θα μου σπάσει κανένα νύχι, μη θα χαλάσει το σώμα μου".
Την άλλη μέρα πήγα στις νοικοκυρές. Αυτές ήταν συνέχεια "Όχι στο κρεβάτι, μόλις το έστρωσα. Όχι στον καναπέ, είναι καινούργιος. Μην πατάς εδώ, μη θα χαλάσεις εκείνο".
Ενώ οι καθηγήτριες μόλις τελειώσεις σε ρωτάνε: " Το καταλάβατε, ή να το ξανακάνουμε για να το εμπεδώσετε;"
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου