Παοκτζής με συναίσθημα

Δύο παοκτζήδες περπατούν στον δρόμο και συναντούν έναν φίλο τους:
- Ρε συ Γιώργο, του λένε, πού χάθηκες τόσο καιρό;
- Ε, να, είχα δουλειές.
- Μα εσύ ούτε από τον σύνδεσμο δεν περνάς πια! Τί συμβαίνει;
- Ξέρετε ρε παιδιά, ε, να, είμαι ερωτευμένος.
- Ερωτευμένος; Και οι εκδρομές που κάναμε μαζί στην Αθήνα, η Τούμπα, τα συνθήματα, τα ντου, η Παοκάρα μας... Πού πήγαν όλα αυτά;
- Αφήστε ρε παιδιά. Είμαι πολυ ερωτευμένος. Βλέπω ηλιοβασίλεμα και κλαίω. Μυρίζω λουλούδι και αναστενάζω. Για να καταλάβετε, κάθομαι και γράφω ποιήματα!!
- Ποιήματα; Εσύ; Ο πιο τρελαμένος Παοκτζής;
- Ναι. Να, τώρα τελείωσα ένα. Ακούστε το.
ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΚΡΙΝΟ
ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΤΙ ΣΟΥ ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΠΙΝΩ
ΟΛΗ Η ΦΥΣΗ ΑΝΘΙΖΕΙ ΓΙΑ ΜΑΣ
ΓΑΜ*** Ο ΘΡΥΛΟΣ ΚΙ Ο ΠΕΙΡΑΙΑΣ!!!!!!