Τα αγάλματα και το αγγελάκι

Μια πλατεία στην Αθήνα. Στην μέση δυο αγάλματα που το ένα κοιτά το άλλο. Άνδρας και γυναίκα.
Μια ηλιόλουστη μέρα ένας άγγελος κατεβαίνει απ΄τον ουρανό και πλησιάζει τα αγάλματα.
-Σας βλέπω από ψηλά χρόνια τώρα, που το ένα κοιτάει το άλλο και σας λυπήθηκα. Γι' αυτό λοιπόν, θέλησα να σας δώσω λίγη χαρά. Μπορείτε για μισή ώρα να πάτε στο δασάκι και να ξεδώσετε.
Και Ω του θαύματος ....
Τα αγάλματα παίρνουν ζωή και φεύγουν πιασμένα χέρι-χέρι. Το ζευγάρι πηγαίνει τρέχοντας - πετώντας...
Στο δασάκι πιο κάτω ακούγονται γέλια, χα χα χα
Ακούγονται αγκομαχητά, αχ αχ αχ
Ακούγονται φτερουγίσματα, φρ φρ φρ
Και μετά από ένα τέταρτο, το ζευγάρι γυρνά πίσω.
Ο άγγελος, πιστεύοντας ότι ο χρόνος που ξόδεψαν, ήταν λίγος, τους λέει:
-Ε! όχι τόσο γρήγορα, έχετε ακόμη χρόνο, άλλο ένα τέταρτο. Άντε φύγετε ...
Η γυναίκα γυρνάει και λέει στον άνδρα:
-Έλα πάμε, μόνο που τώρα εσύ θα κρατάς το περιστέρι και εγώ θα το χέζω...!
.