Η επιλογή του Μπους

Ο Τζώρτζ Μπούς παθαίνει μπαράζ τριών εγκεφαλικών σε μισή ώρα, και μιά καρδιακή προσβολή μετά από λίγο, και πεθαίνει. Πηγαίνει στην κόλαση και βρίσκει το διάβολο, ο οποίος τον περιμένει καπνίζοντας πούρο, σκεπτικός και φανερά αγχωμένος.
-Δεν ξέρω τι να κάνω τώρα με σένα, του λέει ο διάβολος. Είσαι ο επόμενος στη λίστα μου αλλά είμαστε κλεισμένοι φούλ, δεν υπάρχει άλλος χώρος στην κόλαση. Πρέπει όμως να μείνεις οπωσδήποτε στην κόλαση, δεν το συζητάμε... Οπότε θα σου πώ τι θα γίνει. Έχω τρείς τύπους εδώ που ήταν κακοί, αλλά όχι τόσο ελεεινοί όσο εσύ στην επίγεια ζωή σου. Θα αφήσω έναν από αυτούς να φύγει κι εσύ θα πάρεις τη θέση του. Επειδή με βρίσκεις και στις καλές μου, θα αφήσω ΕΣΕΝΑ να αποφασίσεις ποιός φεύγει για να πάρεις τη θέση του!
Η φάση καλοάρεσε στο Μπούς, και δέχτηκε αμέσως.
Ο διάβολος ανοίγει το πρώτο δωμάτιο. Μέσα ήταν ο Ρίτσαρντ Νίξον σε μια μεγάλη βαθιά πισίνα με νερό. Ο Νίξον βουτούσε, κατέβαινε όσο βαθιά μπορούσε, ξαναέβγαινε στην επιφάνεια ίσα ίσα για να πάρει μια αναπνοή και ξανά βουτούσε από την αρχή. Τέτοια ήταν η μοίρα του στην κόλαση.
-Οχι, όχι! φώναξε ο Μπούς. Δε νομίζω διάβολε. Από κολύμπι είμαι άσχετος, και επίσης από φυσική κατάσταση εντελώς άχρηστος οπότε αποκλείεται να το αντέχω αυτό το πράμα όλη μέρα...
Προχωράνε και ο διάβολος ανοίγει το δεύτερο δωμάτιο. Μέσα ήταν ο Τόνι Μπλαίρ, με μιά σαραντάκιλη βαριοπούλα ανάμεσα σε μεγάλες ξερές πέτρες. Καταιδρωμένος κόκκινος και κατάκοπος κοπανούσε σπάζοντας τις πέτρες, οι οποίες ξαναφύτρωναν
ασταμάτητα... Τέτοιο ήταν το χάλι του δήθεν σοσιαλιστή κομματάρχη απο την Αγγλία.
-Άσε καλύτερα... Έχω αυτό το πρόβλημα με τον ώμο μου (σκεφτόταν ότι μάλλον δε θα μπορούσε καν να σηκώσει τη βαριοπούλα)... και σίγουρα θα υποφέρω αν σπάω πέτρες ασταμάτητα όλη μέρα! Πάμε για το τρίτο?
Ανοίγει ο διάβολος το τρίτο δωμάτιο. Βλέπει μέσα ο Μπούς τον Κλίντον, ξαπλωμένο στο πάτωμα χαλαρό με τα χέρια πίσω από το κεφάλι, να διαβάζει εφημερίδα και να ρουφάει το καφεδάκι του. Είχε τα πόδια του ανοιχτά και από πάνω του η Μόνικα Λεβίνσκι, η οποία εξασκούσε τα "γραμματειακά" της καθήκοντα εντελώς ατάραχη και αρκετά παθιασμένα. Ο Μπούς σάστισε από τη χαρά του για λίγο, το χώνεψε και είπε στο διάβολο ευθύς:
-Ναί, αυτό μου κάνει. Είμαι σίγουρος ότι θα τα πάω μια χαρά διάβολε!
Ο διάβολος χαμογέλασε, του έκλεισε το μάτι και φώναξε...
-ΟΚ Μόνικα, αρκετά κορίτσι μου.. είσαι ελεύθερη να φύγεις....