Ήταν μια φορά και ένα καιρό μια παρέα από 4 φίλους. Τον Γιώργο, τον Γιάννη, τον Νίκο και τον Κώστα. Σιγά σιγά πέρναγαν τα χρόνια και ο καθένας με τη σειρά του "έφευγε" για τον άλλο κόσμο. Τελευταίος πέθανε ο Κώστας οπότε πάει στον Παράδεισο όπου τον υποδέχεται ο Άγιος Πέτρος. Τον ξεναγεί για λίγο:
- Από εδώ είναι οι καταρράκτες, από εδώ τα δέντρα με τα φρούτα που δεν τελειώνουν ποτέ, από εδώ οι καλλονές που δεν είναι και ιδιαίτερα δύσκολες ..., αλλά πρόσεχε, του τονίζει ο άγιος Πέτρος, να μην πατήσεις την μαγική μπανανόφλουδα!.
Ο Κώστας υπόσχεται ότι θα προσέχει και ξεκινά μόνος να κάνει μια βόλτα. Ξαφνικά βλέπει τον φίλο του τον Γιώργο να κάνει έρωτα με μια πανάσχημη πατσόγρια, οπότε τον πλησιάζει και τον ρωτά:
- Τι έγινε ρε μαλάκα; Τόσες γκομενάρες είναι εδώ και εσύ με αυτήν βρήκες;
- Άσε ρε Κώστα, πάτησα την μαγική μπανανόφλουδα και αυτή είναι η τιμωρία μου.
"Θα πρέπει να προσέχω να μην την πατήσω", σκέφτεται ο Κώστας. Μετά από λίγο βλέπει και τον Γιάννη να το κάνει με μια που ήταν χειρότερη από την άλλη, με ξύλινα πόδια και τέτοια. Τον πλησιάζει και τον ρωτάει τι γίνεται.
- Άσε, πάτησα την μαγική μπανανόφλουδα..., του απαντάει ο Γιάννης.
Συνεχίζει την βόλτα του σκεπτικός ο Κώστας ώσπου βλέπει και τον Νίκο να πηδάει μια ξανθιά γκομενάρα, που όμοια της δεν είχε ξαναδεί.
- Πω ρε μεγάλε, που την πέτυχες αυτή; Δεν έχω ξαναδεί πιο ωραία γκόμενα!
Και πετάγεται η ξανθιά:
- Άσε μεγάλε, πάτησα την μαγική μπανανόφλουδα...!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου