Οι τρύπες

Πεθαίνει ένας και πηγαίνει στον Παράδεισο. Φτάνει λοιπόν και περιμένει έξω από τις Πύλες. Χτυπάει την θύρα και περιμένει. Μετά από λίγη ώρα εμφανίζεται από το πορτάκι ο Αγ.Πέτρος:
-Τι θές;
-Να μπω μέσα,  απαντά εκείνος.
-Καλά περίμενε του αποκρίνεται ο Άγιος και κλείνει το πορτάκι.
Κάποια στιγμή ακούγονται μέσα από τον Παράδεισο ήχοι από κομπρεσσέρ και τρυπάνια και ταυτόχρονα κραυγές πόνου και κλάμματα! Ξαφνιάζεται ο τύπος και αρχίζει να ανησυχεί,αλλά περιμένει υπομονετικά έξω από τις πύλες. Μετά από λίγο ξαναχτυπάει την θύρα.
-Τι τρέχει; τον ρωτά πάλι ο Αγ.Πέτρος.
- Με ανήσυχο ύφος ρωτάει ο τύπος:
- Τι φασαρία είναι αυτή;
- Α τίποτα, απλά ανοίγουμε τρύπα στο κεφάλι σε ενός καινούργιου για να του βάλουμε φωτοστέφανο, απαντά με απλό ύφος ο άγιος.
Συνεχίζονται οι κραυγές μέσα από τον παράδεισο και ο τύπος αρχίζει να ανησυχεί. Μετά από λίγο χτυπάει πάλι την θύρα. Βγαίνει ο άγιος:
-Πότε θα μπώ μέσα; ρωτά ο τύπος.
-Περίμενε να ανοίξουμε δυο τρύπες στην πλάτη ενός καινούργιου για να του βάλουμε τα φτερά.
Τρελαίνεται ο τύπος...και αρχίζει να χτυπά δυνατά την πόρτα! Ξαναβγαίνει λοιπόν ο άγιος.
-Μα τι γίνεται επιτέλους εκεί μέσα; φωνάζει ο τύπος αγανακτισμένος και φανερά τρομαγμένος. Θα φύγω και θα πάω στην κόλαση.
-Μα ο διάολος θα σε γ@μ@σει!!!!
και ο τύπος:
-Ναι αλλά τουλάχιστον γι΄αυτό έχω τρύπα...